El, vücudumuzda kolun alt kısmında, beş parmağın başladığı yerdir. Başparmağın, diğer parmaklarla birlikte nesneleri tutabilmesi önemli bir özelliktir. İnsan beyninde, eli yönetmekle görevli bölüm hayvanlardakine göre daha geniştir. Bu sebeple, el ve parmaklardaki hareketlerin zorlanması, beyindeki bazı sorunlardan kaynaklanıyor olabilir. Bütün hareketleri kolaylıkla yapabilmek için, iri ve ufak 27 tane el kemiği vardır.

Bilekte dörder kemiğin, düzensiz olarak iki sıra halinde oluşmasıyla, sekiz kemik bulunur. Bu kemiklere el bilek kemikleri adı verilir. Bu kemikler, elin esnekliğini ve hareketliliğini sağlar.

Avuçta beş tane el tarak kemiği mevcuttur. Bu kemikler, avuç içi ve parmakların hareketini destekler.

Parmaklarda 14 tane el parmak kemiği vardır. Bu parmak kemiklerinin, iki tanesi başparmaktadır. Diğer parmaklarda ise üçer tane bulunur. Ön kol kaslarından uzanan tendon bağı, bileğin ön tarafında bulunan bir bağın altından geçerek, bir kılıf içerisinde parmaklara ulaşır ve parmakların içe doğru bükülmesini sağlar. Bileğin arka kısmında ise dışa doğru bükülmeyi sağlar.

Avucun yukarı dönmesine supinasyon, aşağı dönmesine ise pronasyon denir. Supinasyon en fazla insanlarda gelişmiş bir durumdur. Beşinci parmak ve başparmağın kök kısımlarının altında, tarak ve el kemiklerinin arasında bulunan boşluğu dolduran kaslar, parmakların birbirine uzaklaşıp, yaklaşmasını sağlar. Ayrıca el içi oynaklarındaki hareketleri de sağlar.

Kan, ele iki tane atardamar aracılığıyla gelmektedir. Bu atardamarlara radial ve ulnar arterler denilmektedir. Ulnar arter, kolun iç kısmından, radial arter ise başparmak tarafından ilerlemektedir. Bu atardamarlar, avuç içinde birleşerek biri derin diğeri ise yüzeysel olarak iki kemer oluşturur. Bu kemerlerden ayrılan dallar, bütün parmakların iç ve dış yanlarına doğru uzanır.

Sinirler de elin işlevselliği açısından önemlidir:

El kemiklerinin ve parmakların şekli, tıbbi açıdan oldukça önemlidir. El kemiklerinde oluşan farklılıklar, bazı hastalıkların belirtisi olabilir. Örneğin, devlik hastalığı olarak bilinen akromegali de eller olması gerekenden çok daha büyük olur. Kalp ve akciğer rahatsızlıklarında ise parmak uçlarında şişlikler oluşmaktadır. Bazı dolaşım bozukluğu rahatsızlıklarında ise parmaklar beyaz ya da mor renk almaktadır. Ancak sadece eldeki belirtilere bakarak teşhis koymak doğru olmaz. Bunların yanında, diğer belirtilere bakılarak teşhis konulacaktır.