Baldır kemiği, kaval kemiğinin lateral tarafında bulunan ve tibiaya hem alttan hem de üstten bağlanan bir kemik türüdür. Fibula, tibiadan daha kısa ve genellikle daha ince bir yapıya sahiptir. Baldır kemiğinin üst kısmı büyük bir yapıya sahiptir ve alt kısmı biraz öne doğru eğilerek üst ucuna göre daha önde durur. Diğer bacak kemiği olan tibianın altında çıkıntı yapar ve ayak bileği ekleminin lateral kısmını oluşturur. Baldır kemiği, ayak bileği ile diz arasında bulunan ve asıl yük taşıma görevini üstlenen ana kemiktir. Baldır bölgesinde daha ince bir yapıya sahip olan ve yük taşımayan fibula adında bir kemik daha bulunur. Tibia kemiğinin ön bölümünde kas doku bulunmadığından cilt altında kemik hissedilebilir. Yumuşak doku örtüsü zayıf bir yapıya sahiptir.

Baldır kemiği, serbest doku transferi için kan temini açısından önem taşır. Fibula, çoğu zaman mandibulayı yeniden yapmak için kullanılır. Gövdesi, arteria peroneadan gelen büyük besin damarı ile beslenir. Ayrıca, baldır kemiğinin gövdesi arteria peroneanın birçok küçük dalını içerisine alan periosteum ile sarılmıştır. Kemiğin kesilme durumu söz konusu olduğunda ise gövde kısmı alınır ve uçlar korunur.

Fazla belirti göstermemekle birlikte, hastalar ayaklarının üzerine basamaz, açık yaralanmalar oluşur ve baldırda şekil bozukluğu meydana gelir.

Baldır bölgesinde oluşan kırıkların teşhisi hem göz teması hem de elle muayene ile yapılabilirken, röntgen ve MR ile de kesinleştirilir. Baldır kemiği kırıklarının tanısını koymak genellikle zor değildir. Bu tip baldır kemiği kırıkları çoğunlukla cerrahi operasyonlarla tedavi edilir. Ameliyata alınması mümkün olmayan ve yerinden oynamamış kırıklarda hastalara alçı tedavisi uygulanır. Bu tedavi biçimi genellikle tercih edilen bir yöntem değildir. Günümüzde modern yöntemlerle cerrahi olarak sabitleme yapılarak hastaların hızlı bir şekilde rehabilite edilmesi amaçlanır. Baldır kemiğinde oluşan kapalı kırıklar, uygulanacak cerrahi yöntemlerle ortalama olarak 4-12 ay arasında kaynama gösterir. Açık kırıklarda ise bu durum daha problemli bir süreçtir. Çünkü açık kırıklarda dışını kaplayan kaslar ve baldırda da zedelenme olduğu için hastanın iyileşme sürecine bu deri yaralanmalarının da eklenmesi gerekir. O nedenle sonuçlar birçok etkene dayanır.