El kemiklerinin anatomisi nedir, hangi kemikler bulunur?

El, karmaşık bir yapıya sahip olup hareket kabiliyeti, kavrama yeteneği ve ince motor becerileri sağlayan çok sayıda kemik, eklem, bağ ve kas içerir. El kemikleri, üç ana bölümde gruplandırılabilir: bilek kemikleri (karpal kemikler), el tarak kemikleri (metakarpal kemikler) ve parmak kemikleri (falankslar). Toplamda, her elde 27 kemik bulunur (sesamoid kemikler dahil edildiğinde bu sayı artabilir). Aşağıda bu kemiklerin detaylı anatomisi açıklanmıştır.

Bilek, 8 adet küçük karpal kemikten oluşur. Bu kemikler, iki sıra halinde düzenlenmiştir (proksimal sıra ve distal sıra) ve el bileği eklemini oluşturarak önkol kemikleriyle bağlantı kurar. Karpal kemikler şunlardır:

• Proksimal Sıra (Önkol tarafına yakın)
• Skafoid: Başparmak tabanında yer alır, sıklıkla travmalara maruz kalır.
• Lunatum: Skafoidin yanında, bileğin merkezinde bulunur.
• Trikuetrum: Lunatumun medialinde (iç taraf) yer alır.
• Pisiform: Trikuetrumun üzerinde küçük bir kemik olup, el bileğinin palmar yüzeyinde hissedilebilir.
• Distal Sıra (El tarak kemiklerine yakın)
• Trapezium: Skafoide bağlanır ve başparmak metakarpal kemiğiyle eklem yapar.
• Trapezoid: Trapeziumun yanında, indeks parmağına doğru uzanır.
• Kapitatum: En büyük karpal kemiktir, elin merkezinde bulunur.
• Hamat: Kapitatumun medialinde yer alır ve kancalı çıkıntısı (hamulus) ile tanınır.

Bu kemikler, birbirleriyle ve komşu kemiklerle eklemler oluşturarak bileğin esnek hareketlerine izin verir.

Metakarpal kemikler, elin avuç kısmını oluşturan 5 uzun kemiktir. Her biri, bir karpal kemikle proksimal uçta ve bir parmak kemiğiyle distal uçta eklem yapar. Metakarpal kemikler şu şekilde numaralandırılır:

• Birinci metakarpal: Başparmağa bağlı olan, en kısa ve en mobil metakarpaldir.
• İkinci metakarpal: İşaret parmağına bağlıdır ve genellikle en uzun metakarpaldır.
• Üçüncü metakarpal: Orta parmağa bağlıdır.
• Dördüncü metakarpal: Yüzük parmağına bağlıdır.
• Beşinci metakarpal: Serçe parmağına bağlı olan, en ince metakarpaldır.

Metakarpal kemikler, elin kavrama ve manipülasyon yeteneklerinde kritik rol oynar.

Parmaklar, falanks adı verilen 14 küçük kemikten oluşur. Her parmak (başparmak hariç) üç falanks içerir, başparmak ise iki falanksa sahiptir. Falankslar şu şekilde gruplandırılır:

• Proksimal falanks: Metakarpal kemiklere en yakın olan, parmakların taban kısmındaki kemiklerdir. 5 adet bulunur (her parmak için bir tane).
• Orta falanks: Proksimal ve distal falankslar arasında yer alır. Başparmakta bulunmaz, diğer dört parmakta mevcuttur (4 adet).
• Distal falanks: Parmakların uç kısmındaki kemiklerdir. 5 adet bulunur (her parmak için bir tane).

Falankslar, parmakların bükülme ve uzama hareketlerini sağlayarak ince motor görevler için esneklik kazandırır.

Bazı ellerde, tendonlar içinde gelişen küçük sesamoid kemikler bulunabilir. En yaygın olanları, başparmağın tabanındaki metakarpofalangeal eklemde yer alan iki sesamoid kemiktir. Bunlar, tendon stresini azaltmaya ve mekanik avantaj sağlamaya yardımcı olur.

El kemikleri, toplamda 27 kemikle (8 karpal, 5 metakarpal, 14 falanks) insan vücudundaki en karmaşık kemik gruplarından birini oluşturur. Bu kemikler, eklemler, bağlar ve kaslarla birlikte çalışarak elin geniş hareket aralığını ve hassas kontrolünü mümkün kılar. Anatomisini anlamak, el yaralanmaları, artrit veya cerrahi müdahaleler gibi durumların değerlendirilmesinde önemlidir. El, günlük aktivitelerde hayati bir rol oynadığı için bu kemiklerin sağlığı büyük önem taşır.