Humerus, kolda omuzdan dirseğe kadar uzanan bölümdür. Burada kol kemiği adı verilen tek bir kemik vardır. Bu kemik üst ucunda kürek kemiğiyle, alt ucunda döner kemik ve dirsek kemiğiyle eklem oluşturur. Kol kemiğinde üst ve alt uç ile bunların arasında olan gövdesi vardır. Üst uçta üç tane tümsek vardır. Bu tümseklerin iç yanda olan en büyüğüne kol kemiği başı (Karput humeri) denmektedir. Eklem yüzeyiyle kaplı olan kol kemiği başı, kürek kemiğinin kavitas glenoidalis adı verilen eklem yüzeyiyle eklemleşir. Bu sayede kol ve omuz arasında eklemleşme olur. Kol kemiğinin ön tarafında, başın dışında bir tümsek daha vardır. Bu küçük tümsek olarak tanımlanır. Küçük tümseğin dışında yer alan tümsek büyük tümsek olarak tanımlanır. Bu tümsek kol kemiğinin arka tarafından daha belirgin şekilde görünür.

Kol kemiğinin alt ucundaki oluşumlar ise iç yandaki iç epikondil adlı tümsek, bunun dış yanındaki ve makaraya benzeyen troklea adındaki tümsektir. Eklem yüzeyiyle kaplı olan troklea, ön kol dirsek kemiğinin üst ucunda bulunan eklemle eklemleşme gösterir. Dirsek kemiğindeki troklea çentiği adı verilen eklem bölgesi, makara şeklindeki troklea eklem yüzeyine oturmaktadır. Kol kemiğinin ön tarafında trokleanın üzerinde koronoid çentiği adı verilen çukur bulunmaktadır. Bu çukurda içeriye ön kol, kol üstüne katlandığında dirsek kemiğinde bulunan koronoid çıkıntısı yer almaktadır. Kol kemiğinin arka tarafında troklea üstünde başka bir çukur bulunmaktadır. Olekranon çukuru adı verilen çukura kol ve ön kol arasındaki açının 180 derece olmasında dirsek kemiğinin Olekranon çıkıntısı girmektedir. Ön taraftan kol kemiğinin alt ucuna bakıldığında, trokleanın dış yanında bir tümsek daha yer alır. Eklem yüzeyiyle kaplı tümsek kapitulum adını alır. Bu tümsek kemiğin başındaki eklem yüzeyiyle eklemleşmektedir. Tümseğin dış tarafında dış epikondil denilen tümsek yer alır. Kapitulumun üstünde Radius çukuru yer alır. Ön kolun kol üzerine katlanması durumunda bu çukurun içinde döner.

Humerus kemiği direkt alınan darbelerle ya da dirsek yönünde olan aksiyel yüklenmelerle kırılabilir. Bunun dışında omuz ve dirsek hareketlerinin yapılmasını sağlayan adaleler Humerus kemiğine yapıştığından, ani kasılmalarda, epilepsi nöbetlerinde humerus kemiğinin kırılmasına neden olabilir. Ayrıca bilek güreşi sırasında da kol kemiğinde kırıklar oluşabilir. Kemikleri zayıflatan osteoporoz, kemik tümörleri, paget hastalığı, enfeksiyon gibi etkenlerde kol kemiğine kırıkların oluşmasına neden olabilir.

Humerus kırıkları üst uçta, alt uçta ve gövdede oluşabilir. Üst uçta meydana gelen kırıklar 65 yaşından sonraki ileri ileri yaşlarda daha yaygındır. İleri yaşlarda oluşan kalça kırığı ve el bileği kırıklarından sonra en çok görülen kırıklar olarak kabul edilirler. Gövde kısmında görülen kırıklar ise 55 yaşında ve daha önce daha yaygın şekilde görülür.

Kırıklar şiddetli ağrı ve kolda şekil bozukluğuyla kendini gösterir. Hasta kolunu kaldıramaz, kırıkların birbirine sürtmesi nedeniyle ağrısı artar, sürtme sesi etkili olabilir. Kırık uçların yer değiştirmesiyle birlikte kolda kısalma oluşabilir. Hastalarda kemiğe yakın olan radial sinir zedelenirse el bileği yukarıya doğru kaldırılamaz.

Bu kırıklar genellikle alçı, atel veya breys ile tedavi edilir. Kırıklarda radial sinir hasarı olması, kırıkların yer değiştirmesi, damar yaralanması olması gibi durumlarda cerrahi tedaviye başvurulur. Bu durumlarda bazen ortopedik tedaviyle plak vida uygulaması yapılabilir. Kapalı kırıklarda çelik ya da titanyum tüp biçiminde çivilerle cerrahi tedavi tercih edilebilir.